林乐看李峰喊,自己也使出全身力喊道;“你.......................................就.......................是...................................抓.............................................................不..............................................到................青...................................蛙......................................................。
哼..............................哼..........................哼...........................
李峰不甘示弱的继续喊着;“我.............................................能.........................................抓...................................到.................我......................能.............抓............到............青................蛙。
林乐也继续喊道;“你,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,抓,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,不,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,到。喊完林乐喘了喘气,又气呼呼的继续喊道;“你,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,就,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,是,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,抓,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,不,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,到,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,青,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,蛙,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,我,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,就,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,能,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,抓,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,到。
两人喊的小脸憋的通红。
特别是林乐看起来特别搞笑,边和李峰吵架手里的青蛙居然还牢牢的抓着。
林夕被两人的喊声吵的头疼,再不阻力两人真怕两个小人,因为这个事情在打起来,于是赶忙出声阻止,“好了,好了,你们两个都给我们停下来,现在不讲青蛙的事情了。”
你们几人都跟我过来,你看看你们几个人身上脏的呦,都赶快回去洗洗去。
洗好就去饭厅吃晚饭。
几个小孩,看林夕那满脸的嫌弃,几个小孩看了看自己身上,脸上都有些不好意思了,这才各自回去洗漱。
白天每人拿自己的盆在院子里晒的有热水,洗起来也方便,几个小孩洗干净后才去饭厅。
林夕看着洗干净的几人,这才满意。
本章未完 点击下一页继续阅读